"Trzy kobiety doktora W" Małgorzata Kasprzyk

 

    

    Witajcie na Czytadłach :) Tym razem w niedzielę ;) W piękną i słoneczną niedzielę! Do drzwi naszego kraju powoli puka wiosna i ja już nie mogę się doczekać prawdziwie wiosennych temperatur :) Tymczasem dzisiaj mam dla Was powieść, której premiera będzie miała miejsce 28 marca. Jest to na tyle intrygująca lektura, że już dziś postanowiłam dać Wam o niej znać. Zapnijcie pasy i mocno się trzymajcie, bo będzie gorąco! ;) Przed Wami powieść Małgorzaty Kasprzyk pt: „Trzy kobiety doktora W.”

*****

Od wydawcy

    Historia życia uczuciowego warszawskiego lekarza rozgrywająca się w trzech okresach: koniec PRL-u, lata dziewięćdziesiąte i czasy obecne.

    W 1987 roku Arkadiusz Wilk kończy medycynę i wyjeżdża na obowiązkowe szkolenie wojskowe, zostawiając w Warszawie swoją ukochaną, która studiuje anglistykę. Pod jego nieobecność dziewczyna dopuszcza się zdrady i niebawem odkrywa, że jest w ciąży. Ostatecznie decyduje się wmówić dziecko swemu chłopakowi.

    Młodzi biorą ślub, lecz miesiąc później dochodzi do poronienia. Podczas rozmowy z lekarką w szpitalu Arkadiusz odkrywa, że to nie było jego dziecko. Rozgoryczony i załamany, składa pozew o rozwód. Od tamtej pory poświęca się wyłącznie pracy w szpitalu i nie spotyka się z nikim poza najbliższą rodziną. Pewnego dnia jednak do szpitala trafia piękna dziewczyna, która została znaleziona nieprzytomna na parkingu.

    Czy młoda pacjentka zdoła zawrócić doktorowi w głowie? I czy na pewno będzie ostatnią kobietą w jego życiu?

*****

Dla kogo jest ta lektura?

    „Trzy kobiety doktora W” to historia, która naprawdę mogła się wydarzyć choć fabuła chwilami wydaje się nieprawdopodobna, bo świat jest mały i często zdarzają się zbiegi okoliczności, ale tutaj...Tutaj jest to ogromnie nieprawdopodobny wręcz splot wydarzeń.

    Powieść opowiada losy tytułowego lekarza i najbliższych mu kobiet. Powieść wręcz się pochłania - tak wciąga i angażuje. Język jest prosty i czyta się błyskawicznie. I pomimo tego, że pewne wydarzenia wydają się infantylne i jak dla mnie dzieją się za szybko ( w realnym życiu raczej wygląda to inaczej ), to powieść zasługuje na Waszą uwagę. Jest to książka obyczajowa i jednocześnie romans. Pokusiłabym się o stwierdzenie, że historia ma wątki powieści psychologicznej. Autorka bardzo umiejętnie stworzyła postaci. Są one pełne przemyśleń i wewnętrznych monologów.

    „Trzy kobiety doktora W” to historia, w którą czytelnik wsiąka. Zostaje porwany w świat bohaterów, ich problemów i rozterek. Autorce kilka razy udało się mnie zaskoczyć. Nie tego się spodziewałam i jest to mocna strona tej historii, bo w momencie kiedy już myślisz, że wszystko jest jasne, to nagle nic się nie zgadza...Czy to dobrze? Jak najbardziej! Bo w końcu docenia się te powieści, które trzymają w napięciu i zaskakują. A ta historia na pewno chwilami zaskakuje! Ogromna polecajka!

Wasza Aleksandra

PS. „Trzy kobiety doktora W” już na Legimi :)

"Byle dalej od Wszeborowa" Joanna Tekieli

 

     Witajcie na Czytadłach w poniedziałek :) Ostatnio często właśnie w ten dzień dodaję recenzje i tak sobie myślę, że być może nieświadomie robię to po to aby osłodzić sobie i Wam początek tygodnia …;) w końcu poniedziałki bywają trudne…

    Czy znacie powieści Joanny Tekieli? Ja muszę się Wam przyznać, że pierwszy raz miałam do czynienia z jej piórem i bardzo mi się spodobał styl pisania autorki. „Byle dalej od Wszeborowa” to najnowsza powieść Joanny Tekieli i jednocześnie drugi tom cyklu pod nazwą „Leśniczówka Wszebory” i od razu spieszę z informacją, że absolutnie nie musicie znać pierwszego tomu. Ja zupełnie nie wiedziałam o co chodzi i zaczęłam czytać od razu drugą część. Jest napisana jakby była oddzielną historią i tak tez można ją traktować – wszystko jasno i zrozumiale jest opisane i niczego nie trzeba się domyślać.

*****

Od wydawcy

Czy Kasia znajdzie nad Bałtykiem to, czego szuka? Wyruszcie w tę niezwykłą trasę i przekonajcie się!

Otoczona prastarą puszczą niewielka wioska Wszeborowo ma sporo uroku, a jednak dla Katarzyny, która mieszka w niej od urodzenia, jest jak więzienie. Kobieta ma dość małej społeczności, słyszanych zewsząd dobrych rad, o które nie prosi, wścibstwa sąsiadów i oglądania każdego dnia tych samych twarzy, dlatego postanawia uciec, byle dalej od Wszeborowa. Zamierza zrealizować swoje największe pragnienie: kupić piękny dom nad polskim morzem i zacząć nareszcie żyć według własnych zasad. W tajemnicy przed wszystkimi pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i wyrusza na północ trabantem pomalowanym w kolorowe kwiatki. Czy uda się spełnić marzenie? Czy nowe życie da jej szczęście?

*****

Dla kogo jest ta historia?

    Autorka napisała powieść, która bezsprzecznie jest dla kobiet i o kobiecie. To historia obyczajowa z romantycznymi wątkami, którą czyta się błyskawicznie. Główna bohaterka, Katarzyna, ma już dość swojej wioski, tytułowego Wszeborowa i postanawia uciec. Wsiada do swojego kolorowego trabanta i z niewielkim bagażem wyjeżdża...Gdzie?Jakie ma plany? I czy ta podróż pomoże jej uporządkować swoje życie? Jedno jest pewne, nie będziecie się nudzić czytając tę powieść.

    „Byle dalej od Wszeborowa” to powieść ze wszech miar przepełniona spokojem, nostalgią i wszystkimi tymi cechami, które tworzą z niej wyjątkową i komfortową książkę. Przy tej powieści naprawdę się odpoczywa i nie liczy upływającego czasu. To „comfort book” czyli taka książka, która poprawi Wasz nastrój.

    Katarzyna podczas swojej wyprawy przeżyje różne przygody i pozna na swojej drodze różnych ludzi. Jeśli miałabym w skrócie podsumować tę powieść, to jest to historia inna niż wszystkie, nietuzinkowa, otulająca ciepłem i miękka niczym kocyk. Tak właśnie! Taki prawdziwy kocyk, który kojarzy nam się z wypoczynkiem :) Poza tym ta powieść jest inspiracją do tego, aby zacząć żyć inaczej. To taka wskazówka, że w każdym wieku można coś zmienić w swoim życiu, jeśli tylko tego zapragniemy. To my jesteśmy twórcami swojego życia i choć na wiele spraw nie mamy wpływu, to są jeszcze te, o które warto walczyć i zabiegać.

    „Byle dalej od Wszeborowa” to inspiracja do życia na własnych zasadach, bez presji i w swoim rytmie. Bo w życiu musi być zawsze równowaga...Zapraszam Was serdecznie do przeczytania powieści „Byle dalej od Wszeborowa”...Być może Was też zainspiruje…

Wasza Aleksandra

PS. Za egzemplarz dziękuję Ona Czyta.