"Dygot" Jakub Małecki

Książki Jakuba Małeckiego to literatura ambitna i dotykająca trudnych tematów. To jednocześnie literatura bardzo potrzebna. Cieszy mnie bardzo fakt, że tak trudnych tematów podejmuje się nasz rodzimy pisarz.

Każdy z nas zna funkcję książki. Najczęściej oczekujemy od niej rozrywki. Jeśli szukamy lekkiej lektury, która zapewni nam zabawę i śmiech to „Dygot” należy do zupełnie innej kategorii. Tutaj dygoczemy z zimna, strachu, bólu i smutku…

Tytułowy „Dygot” to powieść o polskiej wsi, wojnie, latach PRL-u i współczesności. To historia dwóch rodzin: Łabendowiczów i Geldów. Na ich losy wpływ mają czasy, w których przyszło im żyć, ale także przepowiednie i ich osobiste obsesje. Jakub Małecki dotyka tematu odmienności. Tego jak bardzo „inność” jest piętnowana przez społeczeństwo. Nie ma tutaj akceptacji, jest wręcz wrogość, bunt i strach, który prowadzi do tragicznych wydarzeń.

Jakub Małecki przyzwyczaił mnie już do tego, że jego zakończenia pozostawiają we mnie pewien niedosyt. Poczucie niedokończonej historii. Według mnie jest to ogromny atut jego powieści. Za każdym razem zastanawiam się, co mogłoby wydarzyć się dalej...wyobraźnia podsuwa różne scenariusze i dzięki temu książek Małeckiego nie da się zapomnieć. Tak jest również z „Dygotem”. To odważna i dojrzała powieść jednego z najciekawszych polskich autorów. Warto mu zaufać i przenieść się w jego świat :)

Wasza Aleksandra