"Nikt nie idzie" Jakub Małecki

Po lekturze „Nikt nie idzie” zastanawiam się, jak to się stało, że tak późno trafiłam na dzieła Jakuba Małeckiego. W myśl znanego powiedzenia lepiej późno niż wcale, cieszę się, że mogę poznawać literaturę tego znakomitego pisarza! To dopiero moje drugie spotkanie z Panem Małeckim i śmiało mogę stwierdzić, że autor trzyma poziom!

Historia opowiada o Marzenie i jej synu – ni to mężczyźnie, ni dziecku, któremu absolutnie wszędzie towarzyszy plecak z balonami. Jest też Olga i Igor. Każdy z nich zmaga się ze swoją trudną przeszłością. Losy tej czwórki bohaterów splotą się w tragicznych okolicznościach. Nic nie dzieje się tu ot tak. Wszystko jest przemyślane, fabuła i język, którym posługuje się autor zachwyca.

Jakub Małecki posiada dar, który i ja chętnie bym przygarnęła. Mianowicie w niesamowicie subtelny, delikatny i urokliwy sposób tworzy historię o ludzkim nieszczęściu. Dotyka trudnego tematu niepełnosprawności. W „Nikt nie idzie” nie ma miejsca na bylejakość. Wrażliwość dosłownie wyziera z każdą kolejną przewracaną stroną. Cały czas zastanawiam się jak to możliwe, że tak subtelną i wrażliwą historię mógł napisać mężczyzna...i wciąż nie znajduję na to pytanie odpowiedzi.

„Nikt nie idzie” pozostawiło we mnie niedosyt. Przekonanie, że historia jest niedokończona. Początkowo byłam rozczarowana, lecz po chwili zastanowienia stwierdziłam, że to celowy zabieg autora, który pozwala nam samodzielnie dokończyć historię. Dzięki temu „Nikt nie idzie” pozostaje nam w pamięci na długo. Kto wie...może w przyszłości autor pokusi się o kontynuację…:)

Z ogromną przyjemnością polecam Wam intrygującą, wartościową i subtelną powieść Jakuba Małeckiego. To wyjątkowa perełka! :-)

Wasza Aleksandra